Hallo lieve allemaal,
Ik begin met een verhaaltje. Jullie hoeven het niet te lezen. Ik kan me best begrijpen als je die behoefte niet hebt. Sla de eerste 2 alinea's dan maar over. Even goeie vriendjes.
Als het goed is zijn alle kaartjes overgekomen die ik op de post heb gedaan. Misschien nog niet aangekomen in Belgie. Ik heb leuk reacties terug gekregen. Ik weet dat het misschien niet nodig was. Maar ik ben zo blij geweest met de condoleance en verjaardagskaarten die ik heb gekregen. Terwijl ik er zelf zo slecht in ben geweest het afgelopen half jaar. Weet ik, de omstandigheden waren er misschien ook naar, maar ik vond het fijn om zo iedereen toch persoonlijk te bedanken.
En het was nog niet over met de ellende. Dinsdag 9 juni wilde onze Ushi ineens niet meer zitten of liggen. Door haar achterpootjes zakken deed teveel pijn. 's Avonds om 19.00 uur nog naar de dierenarts en die stuurde ons met pijnstillers naar huis. Hij zei: "waarschijnlijk legt ze met de komende warme dagen zelf het loodje wel". Hij wilde haar niet laten inslapen. Ik kreeg er natuurlijk geen pijnstiller meer in. Het was een lange, verdrietige nacht en nadat Kevin ook afscheid van haar had genomen zijn we de volgende dag naar een andere dierenarts gegaan en die zag gelijk al dat Ushi aan het eind van haar mooie leven was. Ze is 16,5 jaar geworden. En hebben we haar inlaten slapen.
Het was samen met Geert's moeder teveel van het goede. We zijn er zo kapot van geweest en eigenlijk nog steeds. Geert kwam afgelopen donderdag na 14 dagen thuis en dan is er geen hondje meer die zijn shag uit z'n handen pakt en meeneemt het huis in. Ik hoor haar af en toe nog steeds. Dit is onze Ushi in betere tijden. Die foto ziet Geert nu voor het eerst......hahaha. Zoiets gebeurde altijd als de baas van huis was.
en de laatste foto van haar bij de dierenarts....
Zo raak ik de foto's niet meer kwijt nu ze hier staan. Ze wilde nooit op schoot, we noemden haar altijd ons klein autistje en dat is niet spottend bedoeld voordat ik daar commentaar over krijg, onze Kevin heeft pdd-nos en Ushi gedroeg zich eigenlijk net zo. Niet geknuffeld willen worden en je vooral niet aankijken. Maar nu wilde ze niet van mijn schoot af. Waarschijnlijk heeft ze het wel aangevoeld maar ik heb haar nog even heel lang geknuffeld nu het kon.
We gaan alle leuke tijden met haar herinneren en nu maar een poosje zonder hondje. Wie weet komt er nog eens een lief huisgenootje weer bij. Nu even niet.
Maar dan nu waar het vandaag om draait, de nieuwe challenge bij Knutsels en Kadootjes. Deze keer duurt de challenge 6 weken. Dit i.v.m. de vakanties. En het thema is, hoe kan het ook anders, Zomer! Maak een zomerse kaart of creatie.
Dit is mijn bijdrage voor de challenge:
Deze zomerse kaart heb ik gemaakt voor mijn zwager. Die is 20 juli jarig en mag graag ouwehoeren over jonge meiden tegenover zijn vrouw. Nu krijgt ie er eentje al is het dan op papier. Ik heb hem gemaakt met distressinkt en een mask van Pronty waar ik de komende 3 maanden gastdesigner mag zijn en na wederzijds bevallen mag blijven. Kijk! Dat zijn eindelijk weer eens positieve berichten!
De schelpjes zijn van Art Specially. De randstans heb ik van Colien mijn DT-maatje gekregen en kon ik nu eindelijk gebruiken.
Als jullie HIER klikken kom je uit bij de challenge en kunnen jullie alle andere mooie kaarten bekijken en natuurlijk meedoen!
Ik wens jullie een hele fijne zondag! Hou het koel de komende week en gezond blijven!
Dikke knuf en liefs, Monique
