52 Weeks to Christmas 39

vandaag al weer donderdag. Ik zeg alweer maar ik heb het gevoel dat deze week toch zo langzaam verloopt... ben iedere keer een dag te vroeg. Was eergisteravond al bijna op een bijeenkomst geweest die gisteravond is geweest. Dat was een mooie bak geweest. Helemaal naar Zwolle rijden voor niks. Gelukkig dat ik lieve gezinsleden heb die me helpen. Anders had ik mijn autosleutels en mijn bril ook niet weer gevonden. Ik raak alles kwijt....hahaha. Deze week moet snel voorbij. "Kijk omhoog naar de zon, en wacht niet op een antwoord"....die spookt steeds in mijn hoofd. Op het moment dat ik dit typ (woensdagmiddag) sta ik op het punt om naar Zwolle te gaan samen met Geert en hoop ik op handvaten voor de fibromyalgie. Antwoorden dus.. Het is een info avond en als het me wat lijkt ga ik 6 keer op en neer naar Zwolle om een cursus te volgen. En ik hoop dat ik beter met deze onzichtbare ziekte om kan gaan. Maar verder niet zeuren en kop d'r veur! Eerst mijn kerstkaart voor van